7 Ağustos 2012 Salı

Ama sen..

Bak bunları ben uyudum tam 11 yıl. Geçmedi. Bak ben bunları hep aşk. Hep başka başka aşk. Bak hâkimim, bunlar benim bileklerim. Bak burası hep dudak. Ne güzel dudak. Ben o dudağa bakarken dünya yerinden oynamadı. Ben o dudağa bakarken yağmur da yağmadı, köpekler havlamadı, yıldızlar kaymadı. Ben ona bakarken bir bok olmadı. Ben ona bakarken sadece dudak. Ben ona dudakken sadece Joplin. Bak bunları ben hep sana baktım. Ama ben sadece sana baktım. Ne yer yerinden oynadı, ne de kayan bir yıldız gördüm. Bak hâkimim ne kocaman dudak.

Ben o yüzü çok sevdim. Bak ben o yüzü cidden çok sevdim. İnsan bazen başka bir insanın yüzünü çok sevebiliyor. Bir insan neden başka bir insanın yüzünü çok sever ki? Ama işte insan bazen… bak, o ne Liv bir yüz. 2 göz, 1 burun, bir dudak. Bak bu yüzü ben hep sana burun, bak bu dudaklar hep göz göz. Bak o gözler.. o gözler hakimim, sana baksa öleceğini bildiğin ama sana bakarken ölmediğin o gözler. Bak göz göz olmuş hep o gözler. Bak, gittim. Çoktan gittim.

...ama oradasın di mi?

Hiç yorum yok: